Uliczka w Szopienicach

Malarz i rzeźbiarz, członek koła plastyków amatorów przy ZDK kopalni "Wieczorek", kuzyn Pawła Wróbla. Urodził się w Szopienicach. Jego wojenne losy miały dramatyczny przebieg. Wcielony do Wehrmachtu, zbuntował się za poniżające traktowanie przez Niemców i wyrokiem sądu wojennego został osadzony w twierdzy w Normandii, skąd uciekł. Walczył w partyzantce francuskiej, po inwazji wstąpił do brygady pancernej generała Maczka. Na apel Bieruta w 1946 wrócił do kraju. Podjął pracę jako ślusarz w Zakładach Cynkowych w Szopienicach. Poza malarstwem rzeźbił w węglu i uprawiał metaloplastykę. W jego twórczości malarskiej najczęściej pojawiają się motywy miejskie z Szopienic, pejzaże z Łętowni, gdzie spędzał wakacje, oraz martwe natury z kwiatami.
(Lit.: "Sztuka Pogranicza. Miedzy etnosztuką a sztuką akademicką", katalog zbiorów Muzeum Śląskiego, opracowała Maria Fiderkiewicz, Muzeum Śląskie, Katowice, 2007, ss. 202-211).