Pejzaż - Niebo

JANOWSKI Ludomir Antoni
urodził się w 1862 roku w gubernii kurskiej, zmarł w 1939 roku w Warszawie. W latach 1878 - 1880 uczył się w szkole rysunków Iwana Trutniewa w Wilnie. Studiował jako wolny słuchacz w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu(1880-1886). Od 1906 roku mieszkał na stałe w Warszawie. Wystawiał w Warszawie, Krakowie i Lwowie. Wzięty portrecista. Brał udział w wielu wystawach, często nagradzany. Wystawiał m.in. w TZSP w Warszawie, warszawskich salonach Aleksandra Krywulta i Czesława Garlińskiego, salach Instytutu Propagandy we Lwowie, a także w Wilnie i w Łodzi, Berlinie, Monachium i Paryżu. Był członkiem TZSP w Warszawie, działał w Związku Zawodowych Polskich Artystów Plastyków. Zorganizował w 1935 roku tzw. Kolonię Malarską w Nowym Mieście nad Pilicą. Był zafascynowany malarstwem Józefa Pankiewicza - w 1933 roku wraz z Józefem Czapskim i Stanisławem Tarnowskim urządził wystawę prac artysty w warszawskim IPS - ie. Malował portrety, pejzaże, martwą naturę i akty. Obok techniki olejnej posługiwał się akwarelą, rzadziej pastelą i kredką.