Nabożeństwo cechowe, przed 1901

Ludwik Stasiak był malarzem, publicystą i krytykiem artystycznym. Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim, a naukę malarstwa podjął w latach 1879-1886 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u J. Matejki. Następnie naukę kontynuował w Wiedniu i w Monachium u S. Liezen-Mayera. Po powrocie do kraju w 1902 roku zamieszkał w Bochni, po pewnym czasie przeniósł się do Krakowa. Malował głównie sceny rodzajowe, pejzaże, martwe natury i kwiaty. Najczęściej wystawiał swoje prace w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych.

Oferowany obraz jest zapewne tym obrazem artysty znanym pod tytułem "Nabożeństwo cechowe", który uznano za zaginiony. Malarz przedstawił na obrazie żupników bocheńskich. Wśród nich umieścił swój autoportret. Twarz mężczyzny występującego w kompozycji jako drugi od prawej strony - stanowi wizerunek artysty. (informacja uzyskana od Pani Agnieszki Truś-Bakalarz z Muzeum im. prof. St. Fischera w Bochni)