POSŁANIEC

Malarz, ilustrator, dramaturg, powieściopisarz, dziennikarz, historyk sztuki, wydawca. Kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Jana Matejki (jego prace już w trakcie studiów były wyróżniane i nagradzane), następnie w akademii wiedeńskiej u A. Eisenmengera i monachijskiej u A. Liezen-Mayera. Artysta związany był z Bochnią, gdzie osiedlił się około roku 1885. Od 1884 roku regularnie prezentował swoje prace w warszawskiej Zachęcie oraz w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Na stronie Muzeum im. Stanisława Fischera w Bochni znajdujemy następujące informacje na temat twórczości artysty: "Tworzył kompozycje rodzajowe, historyczne, symboliczne, alegoryczne, pejzażowe, religijne a także portrety i autoportrety. Prawdziwy rozgłos przyniosły mu kwiaty, które malował całymi seriami oraz - widoki starej części bocheńskiej kopalni. Był ponadto autorem popularnych w owym czasie dioram. Początkowa faza jego twórczości wykazywała dużą zależność od wpływów monachijskich, późniejsza związana była z szeroko rozumianym realizmem, także modernizmem oraz secesyjną stylizacją. Obrazy i szkice Stasiaka pełne są wspaniale ujętych insygniów monarszych, lichtarzy, kartuszy herbowych, naczyń liturgicznych - co wskazuje na charakterystyczną dla szkoły matejkowskiej perfekcję rysunku, na przywiązanie do szczegółów oraz wiernego oddania zewnętrznych cech przedmiotu, architektonicznych detali, draperii, wyrobów rzemiosła. W sytuacji, kiedy malarstwo realistyczne i o tematyce historycznej, pod wpływem paryskich nowości było coraz ostrzej krytykowane, Stasiak - nie mogąc pogodzić się z nowymi tendencjami w sztuce pozostał "echem" odchodzącej epoki. Utalentowany, niezmiernie pracowity, wytrwały w zmaganiu się z przeciwnościami - żył i tworzył - usilnie poszukując własnego wyrazu artystycznego - w czasach bardzo trudnych, w okresie przejściowym pomiędzy malarstwem nurtu realistycznego i historycznego a twórczością wyznawców nowych kierunków."
Posłaniec z listem i cylindrem w jednej ręce oraz bukietem kwiatów w drugiej stoi w skromnym pokoju, gdzie młoda kobieta przerwała szycie na maszynie. Na podłodze leżą skrawki tkanin i szpulka nici oraz walizka z książką na wierzchu. Stolik z maszyną stoi przy oknie. Na parapecie stoi lampa naftowa i wazon z fiołkami. W głębi wnęki okiennej stoją doniczki z draceną i filodendronem. Za oknem widać dachy kamienic i gotyckiego kościoła. Na ścianie - krucyfiks, pod którym wisi reprodukcja rysunku Artura Grottgera z cyklu Lituania - Znak (1864-66). Na obrazie Grottgera żona leśnika, usłyszawszy sygnał do zbiórki dla powstańców, żegna męża. W tym kontekście można interpretować prezentowany obraz w sposób następujący: list zawiera propozycję matrymonialną dla kobiety, której ukochany zginął walcząc o wolność lub też jest więziony.