Ex nihilio (II), 1996/99 r.

W latch 1952-57 uczył się rze¼by pod kierunkiem A. Kenara w Zakopanem. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rze¼by w pracowni J. Jarnuszkiewicza. Był profesorem na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, gdzie kierował Zakładem Rze¼by, prowadził również pracownię rze¼by w PWSSP w Pozaniu. Od 1973 r. tworzy dzieła, które nazywa Składaki, złożone z połączonych ze sobą zawiasami oszczędnych form, które po rozłożeniu zyskują trójwymiarowy kształt. Konsekwencją takiego rodzaju warsztatu były kreowane od 1975 r. Rysunki przestrzenne, reliefy z kamionki, oraz cykl Ukryty wymiar - prace składające się z form wycinanych z półprzezroczystego papieru, często uzupełnianych kreską. Dalszą konsekwencją tego sposobu myślenia są Kalki - wydzierane i wycinane, wielokrotnie składane, które prowadzą swego rodzaju grę z trójwymiarową przestrzenią. Przestrzeń dla artysty to jeszcze jeden materiał do kształtowania, część jego warsztatu.