JESIEŃ W MIASTECZKU, 1868 R.

Edukację artystyczną rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej, zapewne u R. Hadziewicza i C Breslauera (1865 roku) W 1867 roku otrzymał dwuletnie stypendium rządowe na studia zagraniczne i wyjechał do Monachium. W okresie 1867-1868 studiował w akademii monachijskiej u A. Strähubera i A. Ramberga oraz w pracowni F. Adama (1867/68) i prawdopodobnie uczył się także u A. Wagnera i H. Anschütza. W M Monachium nawiązał bliskie kontakty z Józefem Brandtem i grupą mieszkających tam artystów i stał się jedną z czołowych postaci polskiego środowiska artystycznego. W 1871 roku wraz z bratem Aleksandrem odbył podróż do Włoch; zwiedził m. in. Wenecję i Weronę. W 1873 roku z powodu choroby (chorował na gruźlicę) musiał przerwać pracę i wyjechał w towarzystwie brata na kurację w Meranie, Bad Reichenall, Bolzano i innych miejscowościach alpejskich. W 1874 roku został wybrany na zagranicznego conka Königlische Akademie der Kunst w Berlinie. W latach 1873-1874 roku mieszkał w Rzymie, później przebywał w Monachium i w Reichenall. Był nowatorem w dziedzinie malarstwa pejzażowego i jako jeden z pierwszych polskich artystów w sposób nowoczesny traktował materię malarską i koloryt przedstawienia. Malował realistycznie ujęte polskie krajobrazy, w oparciu o studia i szkice z natury, ale często o dekoracyjnie przedstawionym rysunku. Tworzył również cykle scen kostiumowych, głównie z polowań i przejażdżek konnych, sceny o tematyce wojskowej i powstańczej, rozgrywające się w rozbudowanym pejzażu.