Pejzaż wiosenny z Olszewa, 1914 r.

Malarz; w latach 1892-1899 studiował z przerwami w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, m.in. u L. Wyczółkowskiego i T. Axentowicza. W 1897 wyjechał do Monachium, gdzie uczył się w szkole A. Azbego, a następnie w Akademii u J. C. Hertericha; studiował także w paryskiej szkole Baila. W 1900 przebywał we Włoszech i uczestniczył w zajęciach Akademii Św. Łukasza w Rzymie. Po powrocie do kraju mieszkał w Krakowie, często jednak podróżował na Ukrainę i Wileńszczyznę, malując liczne pejzaże i portrety. Brał udział w ruchu niepodległościowym i ochotniczo służył w polskim wojsku. Po 1914 zamieszkał w Wilnie. Oprócz malarstwa zajmował się wówczas dekoracją teatralną i pracował jako nauczyciel. W 1936 przeniósł się do Białegostoku, gdzie działał w towarzystwach krajoznawczych i zasłużył się dla turystyczej propagandy regionu. Na jego pokaźny dorobek malarski składały się przede wszystkim malownicze pejzaże z Ukrainy, Litwy, Suwalszczyzny i Białowieży oraz portrety.