Palący papierosa - praca dwustronna, Szkic głowy mężczyzny na odwrociu, około 1927 r.

Marek Włodarski jest bezapelacyjnie najwybitniejszym przedstawicielem szkoły Légera na rodzinnym gruncie. Współtwórca lwowskiej grupy „Artes” w swojej przedwojennej twórczości wypracował indywidualny styl skupiający elementy dadaizmu oraz surrealizmu. Jednak Włodarski w swojej sztuce chętnie czerpał z „prymitywnych” tematów zaczerpniętych z miejskiego folkloru przedwojennego świata. W jego pracach pojawiali się muzykanci, aktorzy, cyrkowcy czy typowi przechodnie podpatrzeni na paryskich ulicach. Jednocześnie, będąc pod wpływem sztuki Fernanda Légera, Henryk Streng zafascynowany był nowoczesną cywilizacją i galopującym rozwojem technicznym początku XX wieku. Interesował go charakterystyczny dla współczesnego świata rytm i wielkomiejski pęd. Z tego powodu w swoich obrazach umieszczał elementy związane z techniką i nowoczesnością. Futurystyczne elementy dostrzegamy w prezentowanej kompozycji, gdzie palący papierosa mężczyzna ukazany jest wśród gmatwaniny połyskujących metalicznym blaskiem rur. W kompozycji tej człowiek jest różnorzędny maszynom, które go otaczają. Nawet wypuszczany papierosowy dym przyjmuje geometryczny kształt koła przypominający techniczne części mechanicznych maszyn. Prezentowana praca pochodzi z okresu paryskiego Włodarskiego. Wówczas zachłyśnięty nowoczesną wizją świata Streng stworzy swoistą apoteozę współczesności. W tym okresie związani z nurtem awangardy artyści patrzyli z wielkim optymizmem na otaczający ich świat. To właśnie w 1927 roku Modrian pisał, że zastosowanie praw neoplastycyzmu zniszczy monotonię najbliższego otoczenia: „Przy odrobinie chęci nie będzie niemożliwe stworzenie nowego rodzaju Edenu”. Dwa lata później powstaje jedna z największych „pochwał współczesnego miasta” w postaci filmu „Człowiek z kamerą” Wiertowa. Henryk Streng w tym czasie wpisuje się w optymizm i podziw dla rodzącej się technologii. Poświadcza to prezentowany rysunek, gdzie zadowolony, młody mieszkaniec Paryża, otoczony przez swoiste rurociągi, podziwia rodzący się na jego oczach nowoczesny świat.


Studiował we lwowskiej Wolnej Akademii Sztuk Pięknych i Państwowej Szkole Przemysłowej pod kierunkiem Kazimierza Sichulskiego i w paryskiej Académie Moderne u Fernanda Légera. Był zafascynowany naiwną sztuką prowincjonalną, jarmarcznym folklorem i lunaparkiem; często wykorzystywał motyw człowieka-manekina. W roku 1930 przyłączył się do grupy ARTES (należeli do niej m.in.: Jerzy Janisch, Mieczysław Wysocki, Aleksander Krzywobłocki, Ludwik Lille, Otto Hahn, Tadeusz Wojciechowski, Aleksander Riemer). Po wojnie wykładał w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Brał udział w pracach warszawskiego Klubu Młodych Artystów i Naukowców, uczestniczył w Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie (1948 r.). Jego powojenna twórczość stanowi interesujący odpowiednik francuskiej i włoskiej abstrakcji lirycznej.

Podatki i opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.