Kompozycja abstrakcyjna

W 1930 ponownie wyjechała do Paryża, gdzie rozszerzyła te kontakty o grupy „Abstraction-Création” i „Cercle et Carré”. W 1931 miała pierwszą wystawę indywidualną w Salonie Czesława Garlińskiego w Warszawie, w 1932 wzięła udział w jednej z najważniejszych manifestacji polskiej awangardy konstruktywistycznej – wystawie „Nowa Generacja” we Lwowie i Łodzi. W czasie II wojny światowej straciła niemal cały swój dorobek artystyczny. Po wojnie, blisko zaprzyja¼niona od lat międzywojennych z H. Stażewskim, dzieliła z nim pracownię, która stała się żywym ośrodkiem sztuki nowoczesnej i miejscem spotkań artystów i krytyków. Była również związana z kręgiem M. Białoszewskiego, współpracowała z Teatrem na Tarczyńskiej. Po 1955 wystawiała w Galerii Krzywe Koło M. Bogusza, gdzie miała wystawę indywidualną w 1962. Uczestniczyła w Wystawie Malarstwa w cyklu „Polskie Dzieło Plastyczne w XV-lecie PRL”, Muzeum Narodowe, Warszawa 1961, I Plenerze Koszalińskim, Osieki 1963, I Sympozjum „Złotego Grona”, Zielona Góra 1965.