Kompozycja - z cyklu Głowy, 1955 r.

JAREMA Maria
Urodziła się w 1908 r w Starym Samborze, zmarła w 1958 r w Krakowie. Studia rzeźbiarskie w krakowskiej ASP pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego w latach 1929-35. Przed wojną zajęta głównie twórczością rzeźbiarską, współpracowała też z teatrem Cricot prowadzonym przez jej brata Józefa Jaremę/animator tego teatru i autor sztuk w nim granych/, należała do lewicowej Grupy Krakowskiej. Po wojnie uprawia malarstwo, bierze udział we wszystkich trzech Wystawach Sztuki Nowoczesnej w Krakowie - 1948-49 i w Warszawie 1957 i 59. Współpracuje z Cricot 2 Tadeusza Kantora, gdzie projektuje scenografię i kostiumy. Najlepsze jej prace powstały na kilka lat przed śmiercią, w technice monotypii łączonej czasem z temperą. Prace artystki reprezentowały sztukę polską na Biennale w Wenecji - 1958 r i pośmiertnie - na Biennale Sztuki Współczesnej w Sao Paulo - 1961 r. Na przełomie 1998/99 miała wystawę w warszawskiej Zachęcie i wrocławskim Muzeum Narodowym.