Kompozycja abstrakcyjna, 1957

Jedna z czołowych postaci polskiej sceny artystycznej po II wojnie światowej; animator życia artystycznego, krytyk artystyczny, twórca awangardowej Galerii "Krzywe Koło", malarz. Studia artystyczne odbył w l. 1946-48 w warszawskiej ASP pod kierunkiem J. Cybisa i J. Sokołowskiego. Od 1947 współpracował z Klubem Młodych Artystów i Naukowców. W okresie socrealizmu skupił się na działalności scenograficznej. W 1955 był współtwórcą Grupy 55 poszukującej nowej drogi artystycznej, zrywającej z tradycją polskiego koloryzmu i opozycyjnej wobec ekspresjonistycznej postawy spod znaku Arsenału. Uczestniczył w Wystawach Sztuki Nowoczesnej (Kraków 1948-49; Warszawa 1957, 1959). Wytyczał nowatorskie kierunki działania awangardy, należał do grona inicjatorów eksperymentalnych spotkań twórczych, takich jak Plener Koszaliński w Osiekach, Biennale Form Przestrzennych w Elblągu i Sympozjum Wrocław 70. Oferowana kompozycja abstrakcyjna pochodząca z wczesnego okresu twórczości artysty zbudowana została z często przezeń stosowanych wertykalnych układów linii, których dynamiczny pęd zakłócają zgeometryzowane formy i skupiska skłębionych linii. Obraz pochodzi z okresu, kiedy to po zakończeniu socrealizmu artyści polscy "doganiali" sztukę zachodnią inspirując się przede wszystkim malarstwem abstrakcyjnym, w tym informelem i taszyzmem. W tym czasie taszyzm wywarł na twórczość Bogusza znamienny wpływ