WNĘTRZE MAUZOLEUM JÓZEFA PILSUDSKIEGO (projekt), 1937

KONARSKI Marian (Marzyn)
Marian Konarski, malarz, rzeźbiarz, poeta, teoretyk sztuki, pseudonim artystyczny Marzyn z Krzeszowic, urodził się 8 grudnia 1909 roku w Chrzanowie. W roku 1920 przenosi się wraz z rodziną do Krakowa, gdzie uczęszcza do IV Gimnazjum im. H. Sienkiewicza. W roku 1928 zdaje maturę i zostaje przyjęty na wydział malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie studiuje pod kierunkiem profesorów: Władysława Jarockiego, Ignacego Pieńkowskiego i Xawerego Dunikowskiego. W roku 1929 wstępuje do grupy artystycznej Szczep Rogate Serce powołanej przez rzeźbiarza Stanisława Szukalskiego i przybiera pseudonim „Marzyn”. Za przynależność do tej grupy zostaje wydalony z uczelni w listopadzie 1929 roku i kształci się pod kierunkiem Szukalskiego. Mianowany „Szczepowym” organizuje wystawy Szczepu Rogatego Serca i redaguje pismo „Krak”, będące organem tej grupy. Równocześnie debiutuje jako poeta na łamach dodatku literackiego krakowskiego Ilustrowanego Kuriera Codziennego i wydaje drukiem swój pierwszy poemat „Naprzeciw radości”. W połowie 1932 roku występuje ze Szczepu Rogatego Serca i ponownie powraca do tej grupy w 1935 roku, uczestnicząc w 13 zbiorowych wystawach szczepowców.
W 1938 roku Marian Konarski na znak protestu przeciwko tzw. elitom artystycznym osiedla się w podkrakowskich Krzeszowicach, gdzie buduje dom z dużą pracownią. W 1939 roku otrzymuje stypendium Państwowego Funduszu Kultury Narodowej i zwiedza muzea Austrii i Włoch.
W czasie okupacji hitlerowskiej przebywa w Krzeszowicach gdzie działa w ZWZ, potem w AK w stopniu sierżanta podchorążego. W tym czasie w jego domu w Krzeszowicach działa tajna drukarnia wykonująca fałszywe dokumenty dla potrzeb oddziałów partyzanckich na Podhalu. Natomiast oficjalnie prowadzi zakład malarsko-lakierniczy zatrudniający członków organizacji konspiracyjnych, chroniąc ich tym samym przed okupantem.
Po wojnie, w zaciszu swojej krzeszowickiej pracowni, dużo maluje, rysuje i rzeźbi, ale wystawia bardzo mało i nie zabiega o aplauz środowisk artystycznych, a wręcz czuje się baz nich  bardzo dobrze. W dalszym ciągu pełni godność Szczepowego Szczepu Rogatego Serca, utrzymując kontakt z mieszkającym w Kalifornii Stanisławem Szukalskim i szczepowcami rozsianymi po całym świecie. W celach zarobkowych wykonuje obrazy i polichromie w kościołach.
Prace Mariana Konarskiego znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie i Wrocławiu, Muzeum Okręgowego w Toruniu, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, Muzeum Polskiego w Chicago, Muzeum Ziemi Krzeszowickiej, oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.
Zmarł 30 października 1998 roku w wieku 89 lat i został pochowany na cmentarzu w Krzeszowicach.