Z podań słowiańskich, około 1914 r.

Prezentowany obraz podejmuje charakterystyczną dla artysty tematykę słowiańskich baśni i legend. Na swoich płótnach Wawrzeniecki ukazywał zarówno mity znane z literatury etnograficznej, jak i wizje oparte na własnej wyobraźni, jedynie luźno zakorzenione w źródłach historycznych. Niekiedy artysta tak jak w tej pracy skupiał się na baśniowym klimacie i literackim ładunku dzieła, innym razem oscylował wokół obsceniczności i makabry. Ta ostatnia sfera jego twórczości sprawiła, że na długie lata przyklejono mu etykietę pornografa. "Z podań słowiańskich", podobnie jak kilka innych obrazów z tego okresu, dowodzi jednak, że Wawrzeniecki był nie tylko prowokatorem, ale również niezwykle zdolnym malarzem. W obrazie uwagę przykuwają przede wszystkim nasycone, śmiało zestawione kolory, decydujące o dekoracyjnym charakterze dzieła. Wawrzeniecki był związany ze środowiskiem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, ale kształcił się również w Paryżu i Monachium. W Polsce bardzo wcześnie zarówno jego poglądy, jak i sztuka stały się polem kontrowersji. Artysta, ale również pisarz, naukowiec amator, archeolog, religioznawca, propagator słowiańszczyzny i rodzimowierstwa, uważany był za ekscentryka i indywidualistę. W okresie Młodej Polski oscylował wokół symbolizmu i tworzył liczne wizerunki torturowanych czarownic i sceny rodzajowe w średniowiecznym kostiumie. W okresie międzywojennym związał się ze Szczepem Rogate Serce - grupą artystyczną założoną przez Stanisława Szukalskiego. Przybrał imię Dąbrowid i swoje prace sygnował lewoskrętną swastyką, znaną wtedy jako praindoeuropejski symbol szczęścia. Zmarł w 1943 roku potępiony przez konserwatywne i katolickie środowiska artystyczne.

W latach 80. XIX w. studiował w Warszawie u Wojciecha Gersona, a następnie w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jana Matejki, L. Loefflera, F. Cynka. Kształcił się ponadto w Monachium, Paryżu i we Włoszech. Wiele podróżował, w tym na Wschód. Mieszkał na stałe w Warszawie. Wykonywał ilustracje do pism m.in.: "Chimery". Był członkiem Stowarzyszenia Artystów "Odłam". Publikował artykuły z zakresu historii sztuki oraz pracował jako archeolog. Malarska twórczość Wawrzenieckiego charakteryzuje się upodobaniem do mistyczno - symbolicznych motywów. Artysta często podejmował alegoryczną tematykę zainspirowaną słowiańskimi mitami i legendami oraz przedchrześcijańskimi dziejami Polski.