`Fauna i Flora, 1989 r.

Artystka należy do grona tych artystów lat 90., którzy kształtowali obraz sztuki polskiej okresu transformacji. W pierwszej połowie dekady zaczęła podejmować w swoich pracach temat modeli współczesnej konsumpcji. Wczesne obrazy malowała na dużych płótnach, szerokimi pociągnięciami pędzla, preferując kontrastowe zestawienia barw: czerni, czerwieni, żółcieni i bieli. Widać w nich pewne powinowactwa formalne z nurtem Nowej Ekspresji i twórczością artystów z Gruppy, zwłaszcza z uwagi na odniesienia literackie, mitologiczne i anegdotyczne w obrazach. Chętnie odwoływała się też do cytatów z historii sztuki. Przyjemska przyjęła też charakterystyczny dla nowofalowego malarstwa lat 80. płaski plakatowy sposób malowania, przez co kładła nacisk na symboliczną wymowę obrazu jako znaku. Odwoływała się też do symboliki religijnej czerpanej ze Starego i Nowego Testamentu.

W wieku 6 lat wyjechała z rodzicami do Czechosłowacji, skąd wróciła do Polski w 1976 roku. W latach 1983-88 roku studiowała na wydziale malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Piękknych. Dyplom obroniła w pracowni prof. Tadeusza Dominika, aneks u prof. Ryszarda Winiarskiego. W 1992 roku otrzymała prywatne stypendium Carla Catellani w Modenia, a w 1996 roku stypendium Arts Links w Nowym Jorku. Mieszka i pracuje w Warszawie.