Krajobraz po burzy

Artysta pochodził z Nowego Miasta koło Wiłkomierza. Osierocony we wczesnym dzieciństwie, lata 1920-23 spędził w Niemczech, głównie w Berlinie, gdzie rozpoczął naukę malarstwa. W 1923 r. osiadł w Paryżu, gdzie związał się z kręgiem École de Paris. W 1926 r. wyjechał po raz pierwszy do Nowego Jorku; w J. B. Newmann Gallery zorganizowano wówczas indywidualną wystawę artysty. Kolejna ekspozycja prac Banda w Nowym Jorku odbyła się w J. Seligman Gallery w 1934 r. - podczas drugiego pobytu twórcy w Stanach Zjednoczonych (1933-34). Band powracał wielokrotnie do Paryża; odwiedzał także Berlin. W Nowym Jorku osiedlił się na stałe po wybuchu II wojny światowej. Uczestniczył w wystawach Secesji Berlińskiej, paryskiego Salon d`Automne (1929-31, 1933, 1935, 1938) i Salon des Tuileries (1930-39). W Paryżu brał także udział w ekspozycjach Galerie Girard (1929) i Galerie de France (1931). Indywidualne wystawy Banda odbyły się w Berlinie (1924, 1929, 1931) i Paryżu (1926, 1932). W Nowym Jorku prezentował swe prace także w Lillienfeld Galleries (1944) i Wildenstein Galleries (1948). Malował pejzaże, martwe natury i portrety syntetyzując kształty i różnicując efekty fakturalne. W oferowanym obrazie - o cechach stylistycznych znamiennych dla ekspresyjnego nurtu École de Paris - uproszczone formy architektoniczne i pejzażowe buduje swobodny, zamaszysty dukt pędzla. Lekko skubizowaną przestrzeń obrazową budują addytywnie spiętrzone plany. Spłaszczone sylwety wiejskich budynków zatracają - pod wpływem dynamiki malarskiego gestu - swą architektoniczną statykę, podobnie jak w obrazach Ch. Soutine`a. Masywowi wzgórza przeciwstawiona została samotna, idąca drogą postać. Ponurą ekspresję pejzażu pogłębia zawężona do brązów i zieleni gama barwna, ożywiona akcentami bieli i czerwieni. Omawiana praca repr. jest w katalogach paryskiej Galerie Marek: "Ecole de Paris" (1990, il. 19) oraz "Ecole de Paris au Château de Trévarez" (1994, il. 7), a także w katalogu aukcyjnym Polswiss Art (28.02.1999, poz. 25).