`Akt kubistyczny`, ok. 1912 r.

Kubizm w malarstwie Meli Muter pojawił się około 1919 roku, kiedy poznała Alberta Gleizesa, malarza i teoretyka kubizmu. Jego odmiana kubizmu różniła się od analitycznego kubizmu Pabla Picassa i Georga Braque`a. Mela Muter przejęła od Gleizesa kubizm bardziej przedstawieniowy, liryczny. Tą samą odmianę przejęli pierwsi polscy ekspresjoniści. Mela Muter doskonale połączyła nowoczesne doświadczenia kubizmu ze swoją ekspresjonistyczną wizją sztuki. Na rynku sztuki niezwykle trudno znaleźć tego typu prace, a tym bardziej akt.
Kształciła się w Szkole Rysunku i Malarstwa dla Kobiet w Warszawie. W 1901 r. osiadła na stałe w Paryżu. Studia artystyczne kontynuowała w Académie de la Grande Chaumiere i Académie Colarossi. Od 1902 r. uczestniczyła w Salonach Paryskich. Była blisko związana z działającą w Paryżu polską kolonią artystyczno-literacką; uczestniczyła w ekspozycjach polskiej sztuki w Towarzystwie Artystów Polskich (1914) i Galerie du Musée Crillon (1922). W latach 1911-1914 podróżowała do Hiszpanii, w 1915 i 1919 zwiedzała Szwajcarię. Wiele miesięcy spędziła w Bretanii i w południowych rejonach Francji. Mela Muter wypracowała swój własny, oryginalny styl wyrastający z tradycji postimpresjonizmu. Z malarstwa van Gogha przejęła wyrazisty kontur obiegający formy wydobyte szybkimi, wielokierunkowymi. Malował urzekające pejzaże i widoki miejskie, sceny rodzajowe oraz portrety.