Katedra Notre-Dame w Paryżu, 1945 r.

Mela Muter - z urodzenia warszawianka pochodząca z zamożnej rodziny żydowskiej, z artystycznego wyboru paryżanka. To właśnie z Paryża, który był rzeczywiście intelektualną stolicą ówczesnego świata, utrzymywała kontakty z polską kolonią oraz czynnie uczestniczyła w życiu międzynarodowej społeczności artystycznej. W roku 1912 została członkiem paryskiego Societé Nationale des Beaux-Arts. Paryską przygodę rozpoczęła w 1901 roku. Doceniona przez ówczesną francuską krytykę artystyczną, już od 1902 roku regularnie wystawiała swoje prace na paryskich salonach. Zarówno w ojczyźnie, jak i po przybyciu do Francji pobierała liczne lekcje rysunku, stale uważała się za samouka, na którego największy wpływ, jeżeli chodzi o warsztat malarski, miały wyjazdy plenerowe do Bretanii. Mimo że w jej bogatej twórczości niejednokrotnie możemy dostrzec wpływ artystów ze szkoły Pont-Aven, malarstwa postimpresjonistycznego pointylistycznego czy ekspresjonistycznego. Prezentowana akwarela przedstawia jeden z symboli Paryża - katedrę Notre-Dame. Zgodnie z głoszonym przez artystkę hasłem, że w sztuce należy skupić się wyłącznie na rzeczach istotnych, nie przedstawiając zbyt wielu szczegółów, dominantą kompozycji jest otoczony drzewami most, namalowany wrażeniowo, z lekkim odejściem od zasad perspektywy. Sposób kształtowania przestrzeni oraz nietypowe zestawienia barwne przywodzą na myśl styl André Deraina. Drugim istotnym dla kompozycji elementem jest impresjonistycznie namalowana katedra. Mimo swojego rzeczywistego ciężaru bryła kościoła jest lekka, niemalże unosząca się nad ziemią. Praca jest przykładem malarskiej klasy Muter - przy tak dużej oszczędności elementów kompozycja czaruje swoją klarowną budową oraz czystością barw.
Kształciła się w Szkole Rysunku i Malarstwa dla Kobiet w Warszawie. W 1901 osiadła na stałe w Paryżu. Studia artystyczne kontynuowała w Académie de la Grande Chaumiere i Académie Colarossi. Od 1902 uczestniczyła w Salonach Paryskich. Była blisko związana z działającą w Paryżu polską kolonią artystyczno-literacką; uczestniczyła w ekspozycjach polskiej sztuki w Towarzystwie Artystów Polskich (1914) i Galerie du Musée Crillon (1922). W latach 1911-14 podróżowała do Hiszpanii, w 1915 i 1919 zwiedzała Szwajcarię. Wiele miesięcy spędziła w Bretanii i w południowych rejonach Francji. Mela Muter wypracowała swój własny, oryginalny styl wyrastający z tradycji postimpresjonizmu. Z malarstwa van Gogha przejęła wyrazisty kontur obiegający formy wydobyte szybkimi, wielokierunkowymi. Malował urzekające pejzaże i widoki miejskie, sceny rodzajowe oraz portrety.