Martwa natura z dzbanem i wiśniami

Martwe natury, to oprócz pejzaży i portretów ulubiony temat Meli Muter. Temat martwej natury podejmowała przede wszystkim w swojej wczesnej twórczości. Motywem tym zainteresowała się głębiej podczas trudnych lat pierwszej wojny światowej, kiedy to - jak sama wspominała - "zabierałam się do malowania, lecz nie postaci ludzkich. Nikt nie miał wtedy czasu ani też cierpliwości by mi pozować. Martwe natury [...] niewrażliwe na ludzkie dramaty, na ludzkie szaleństwa, zastępowały mi modeli". Owoce morza, ryby, kilka ułożonych na stole czy krześle owoców, fragmenty gazet, które łączyły owe "ponadczasowe" martwe natury ze światem współczesnym - artystka traktowała z taką samą ekspresją i powagą jakby malowała ludzi. W prezentowanej tu "Martwej naturze" można dostrzec mocną architektonikę brył pewnie osadzonych w przestrzeni, bogactwo różnorodnych faktur, zdecydowany kolor - co pozwala datować obraz na lata 1918 - 1920. Prezentowany obraz ujawnia z całą siłą wpływ ekspresyjnej sztuki Vincenta van Gogha i potwierdza malarską klasę artystki.