Nad kanałem w Awinionie

Chociaż w publikacjach poświęconych artystce stworzone przez nią przedstawienia drzew nad kanałem tytułowane są enigmatycznie "Platanami", obrazy ukazują łatwe do zidentyfikowania miejsce. Mela Muter, pracując nad wspomnianym cyklem, rozstawiała swoje sztalugi przy rue des Teinturiers, uliczce znajdującej się w południowej części Awinionu, niedaleko pałacu papieskiego. Na rue des Teinturiers znajdują się cztery koła młyńskie, które niegdyś napędzały przędzalnię jedwabiu. Ten rzadko spotykany w miastach element architektoniczny połączony z malowniczo umiejscowionym rzędem platanów i wodnym kanałem sprawił, że rue des Teinturiers jest jednym z najpiękniejszych zakątków papieskiego miasta, przyciągającym zarówno turystów czy artystów, jak i ciekawskich mieszkańców.
Mela Muter malowała awiniońską uliczkę od lat 40. Artystka znalazła się w Awinionie po ewakuacji Paryża w 1940 roku. Zamieszkała początkowo w Villenueve-les-Avignon, a potem w samym mieście. Utrzymywała się głównie z oszczędności i pracy nauczycielskiej. W żeńskim College Saint-Marie uczyła rysunku, wykładała francuską literaturę i historię sztuki. Równocześnie nie zaprzestała pracy artystycznej. W latach wojennych powstały pejzaże z okolic Awinionu i sceny rodzajowe przedstawiające charakterystyczny dla oeuvre Muter motyw macierzyństwa. W tym samym czasie Muter opracowała prawdopodobnie kilka nieopublikowanych do dzisiaj utworów literackich: "Kuchnię malarską" ("La cousine de la peinture") i powieść historyczną "Patriota". Artystka do Paryża wróciła w 1945 roku. Zamieszkała wtedy na rue Boissonnade 40. Nie ucięła jednak kontaktów zawiązanych w Awinionie w czasie okupacji; malarka jeździła na południe jeszcze w okresie powojennym, spędzając tam głównie miesiące letnie. Władze Awinionu udostępniły jej nieodpłatnie małe mieszkanie położone na zboczach skarpy z ogrodami papieskimi. W jego pobliżu znajdowała się wspomniana malownicza rue des Teinturiers.

Kształciła się w Szkole Rysunku i Malarstwa dla Kobiet w Warszawie. W 1901 roku osiadła na stałe w Paryżu. Studia artystyczne kontynuowała w Académie de la Grande Chaumiere i Académie Colarossi. Od 1902 uczestniczyła w Salonach Paryskich. Była blisko związana z działającą w Paryżu polską kolonią artystyczno-literacką; uczestniczyła w ekspozycjach polskiej sztuki w Towarzystwie Artystów Polskich (1914) i Galerie du Musée Crillon (1922). W latach 1911-14 podróżowała do Hiszpanii, w 1915 i 1919 zwiedzała Szwajcarię. Wiele miesięcy spędziła w Bretanii i w południowych rejonach Francji. Mela Muter wypracowała swój własny, oryginalny styl wyrastający z tradycji postimpresjonizmu. Z malarstwa van Gogha przejęła wyrazisty kontur obiegający formy wydobyte szybkimi, wielokierunkowymi. Malował urzekające pejzaże i widoki miejskie, sceny rodzajowe oraz portrety.