Para nad brzegiem rzeki

Kształciła się w Szkole Rysunku i Malarstwa dla Kobiet w Warszawie. W 1901 r. osiadła na stałe w Paryżu. Swe studia artystyczne kontynuowała w Académie de la Grande Chaumiere i Académie Colarossi. Od 1902 r. uczestniczyła w Salonach paryskich. Eksponowała swe prace w wielu galeriach; jej indywidualne wystawy odbyły się m.in. w Galerie Chéron (1918), Druet (1926, 1928) i Joseph Billet (1927). W 1911 r. miał miejsce pokaz malarstwa Muter w galerii José Dalmau w Barcelonie. Artystka była blisko związana z działającą w Paryżu polską kolonią artystyczno-literacką. Włączyła się również w ruch wystawienniczy w Polsce wysyłając swe prace do warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (1902, 1904, 1909, 1910), Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (1902, 1904, 1908) i Lwowie (1903, 1905, 1910, 1913). Wzięła też udział w Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu (1929).W latach 1911-1914 podróżowała do Hiszpanii, w 1915 i 1919 zwiedzała Szwajcarię. Wiele miesięcy spędziła w Bretanii i w południowych rejonach Francji. Okres II wojny światowej spędziła w Awinionie. Po 1945 r. ponownie zamieszkała w Paryżu. Na kształtowanie się postawy twórczej Muter oddziałał początkowo symbolizm przełomu wieków, później zaś formuła syntetyzmu propagowana przez Gauguina w ramach Szkoły Pont-Aven. Inspiracje te ustąpiły miejsca fascynacji sztuką Cézanne`a, której przejawy widoczne są w geometryzującej stylistyce i zrytmizowanej strukturze pejzaży z południowej Francji. Wkrótce Muter wypracowała swój własny, oryginalny styl wyrastający z tradycji postimpresjonizmu. Z malarstwa Van Gogha przejęła wyrazisty kontur obiegający formy wydobyte szybkimi, wielokierunkowymi uderzeniami pędzla. Oferowany obraz ma cechy stylistyczne znamienne dla twórczości artystki z późnych lat 1930. i 1940., kiedy to przebywała w Awinionie i malowała w rozmaitych ujęciach wstęgę Rodanu ("Rodan koło Awinionu", 1936, kolekcja W. Fibaka; "Wiry na Rodanie", 1940-1945, i "Rodan w Awinionie", ok. 1945, kolekcja Nawrockich). Bogata, wyrazista faktura współgra tu z nasyconą kolorystyką opartą na kontraście tonów ciepłych i zimnych; wypełniające pierwszy plan żółcienie i brązy sugetywnie oddają słoneczną atmosferę letniego dnia. Obraz ma ekspertyzę Barbary Brus-Malinowskiej z 2000 r.