Pejzaż, 1933

Jednym z głównym tematów podejmowanych przez Melę Muter, obok charakterystycznych portretów i martwych natur, były pejzaże, szczególnie te z małych, francuskich miasteczek. Malarka już w 1901 roku wyjechała do Paryża, jak się później okazało - na stałe. Tam obracała się w kręgach artystycznych i intelektualnych, poznając takich twórców jak Leopold Gottlieb, Leopold Staff, Władysław Reymont czy Stefan Żeromski. Malowała dużo, często, prezentując swoje prace zarówno na paryskich salonach, jak również na wystawach w Polsce i różnych europejskich miastach. W 1914 roku została członkinią Societé Nationale des Beaux-Arts. Jej talent był doceniany zarówno przez krytyków sztuki jak i innych artystów i miłośników sztuki.
Na pejzażową twórczość artystki ogromny wpływ miały jej podróże i malarstwo takich artystów jak Władysława Ślewińskiego, a później także Paula Cézanne'a czy Vincenta van Gogha. Muter korzystając z róż - nych otaczających ją nurtów w sztuce potrafiła wykształcić swój własny, niepowtarzalny styl, który uczynił ją jedną z najważniejszych malarek epoki.
Oferowany obraz, malowany plamami czystych, wyrazistych, przepełnionych słońcem barw, przedstawia widok małego, zapewne francuskiego miasteczka, ujęty z góry, ukazując charakterystyczne czerwone dachy, kolorowe pola, błękit ukazanej w oddali wody i bujność zieleni. Z lewej strony widać wchodzące ścieżką pod górkę dwie kobiety, podtrzymujące niesione na głowach kosze. Patrząc na obraz stajemy się świadkami niezwykle spokojnego tempa życia na południu Europy.