Place de la Cathedrale (Carpentras)

Prezentowany obraz jest rzadkim przykładem plenerowej pracy artystki, powstałej w oddaleniu od jej stałego miejsca zamieszkania. Podczas pobytów w Bretanii Muter malowała zazwyczaj w miasteczku, w którym wynajmowała pokój. Podobnie okresy paryski i awinioński obfitują głównie w widoki nieodległe od domu malarki. Działo się tak zapewne przez techniczne trudności, których wymagało malowanie w plenerze: transport sztalug, podobrazia, pędzli i farb wymagał nie lada zachodu. "Place de la Cathedrale" powstał w oddalonym o 25 kilometrów od Awinionu malowniczym średniowiecznym miasteczku Carprentras. Muter rozłożyła sztalugi na placu znajdującym się przy północnej nawie jego katedry. Budynek ufundowany przez papieża Benedykta XIII w 1404 roku nosi formy charakterystyczne dla gotyckiej sztuki regionu. Chociaż architekci odpowiedzialni za konstrukcję nie pochodzili z południa (Thomas Colin przybył z Dinan z Bretanii, Jean Laurent z Burgundii), gmach nawiązuje do form kościołów awiniońskich, przede wszystkim kościoła Saint Marital. Uwagę zwraca charakterystyczna ośmioboczna wieżyczka, typowa dla gotyckiej architektury papieskiego miasta. Na swoim obrazie Mela Muter bardzo wiernie odtworzyła architekturę gmachu, co pozwala jednoznacznie zidentyfikować budynek jako katedrę w Carprentras. O tym, że na "Place de la Cathedrale" mamy do czynienia z Carpentras, zaświadczają również charakterystyczne pnie platanów rosnące do dziś na placu za katedrą.

Kształciła się w Szkole Rysunku i Malarstwa dla Kobiet w Warszawie. W 1901 osiadła na stałe w Paryżu. Studia artystyczne kontynuowała w Académie de la Grande Chaumiere i Académie Colarossi. Od 1902 uczestniczyła w Salonach Paryskich. Była blisko związana z działającą w Paryżu polską kolonią artystyczno-literacką; uczestniczyła w ekspozycjach polskiej sztuki w Towarzystwie Artystów Polskich (1914) i Galerie du Musée Crillon (1922). W latach 1911-14 podróżowała do Hiszpanii, w 1915 i 1919 zwiedzała Szwajcarię. Wiele miesięcy spędziła w Bretanii i w południowych rejonach Francji. Mela Muter wypracowała swój własny, oryginalny styl wyrastający z tradycji postimpresjonizmu. Z malarstwa van Gogha przejęła wyrazisty kontur obiegający formy wydobyte szybkimi, wielokierunkowymi. Malował urzekające pejzaże i widoki miejskie, sceny rodzajowe oraz portrety.