RUDOWŁOSA ZE ZŁOTĄ PRZEPASKĄ, przed 1939

W latach l927- l934 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. Po ukończeniu studiów powrócił do Kalisza.
Wilno i Kalisz to miasta jego życia. Wilno - miasto studiów, znakomitych profesorów - Ferdynanda Ruszczyca, Ludomira Ślendzińskiego, Jerzego Hoppena. To u nich uczył się malarstwa i grafiki. Wiedzę o sztuce i jej historii zdobywał na zajęciach Mariana Morelowskiego, Stanisława Lorentza, Jana Bułhaka, Józefa Kłosa i innych.
W swoim długim życiu dorobił się zaledwie kilku wystaw indywidualnych w latach: 1935, 1950, 1953, 1955, 1957, 1961 i 1996. Brał udział także w kilkunastu wystawach zbiorowych, m.in. w latach 1928-1934 w Wilnie w corocznych tzw. wystawach sprawozdawczych Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego, w wystawach grafiki również w Wilnie w latach 1935 i 1973. Po wojnie - wielokrotnie w wystawach prezentujących środowisko kaliskich artystów plastyków.

“Wnikliwy obserwator, artysta o szczególnej umiejętności patrzenia, obdarza swoje obrazy raz wyciszonym kolorytem, to znowu barwami intensywnymi, zdecydowanymi ale nigdy ostrymi, agresywnymi. Znakomicie operuje światłem i tym co nazywamy doskonałym warsztatem malarskim. W bogatym dorobku artystycznym Michała Dobriaka nie brakuje również martwych natur czy też scen rodzajowych, ale nade wszystko dominują portrety. Malowane z modela sięgają czasu studiów. Późniejsze to portrety najbliższych, znajomych, autoportrety. Przeważają portrety kobiet, będące swoistym studium psychologicznym - portret matki artysty, staruszki w żałobie, a przede wszystkim wyróżniające się portrety pierwszej żony artysty” (Judyta Dymkowska-Francuz).