Odpoczynek myśliwego

W czasie swoich studiów w Monachium Wywiórski pozostawał w bardzo ścisłych relacjach z tamtejszą polską kolonią artystyczną. Choć dzisiaj ten fakt wydaje się oczywisty, dla samego artysty oficjalna przynależność do środowiska Polaków musiała być nie do przecenienia. Ojciec Wywiórskiego był bowiem Rosjaninem, a matka Polką. Mieszane pochodzenie w czasach zaborów i nasilającej się rusyfikacji musiało być dla Wywiórskiego trudne. Sam artysta czuł się przez całe życie Polakiem i swoje rosyjskie korzenie starał się marginalizować. Widać to np. w sygnaturze "Odpoczynku myśliwego", na której artysta rosyjski człon swojego nazwiska, Gorstkin, skrócił do inicjału "G.", a za nazwisko własne uznał nazwisko matki.
Związki Wywiórskiego z Polakami tworzącymi w Monachium nie ograniczały się do wspólnej tożsamości kulturowej o pasji patriotycznej. Polscy artyści wypracowali wspólnie charakterystyczny i szybko rozpoznany przez niemiecką krytykę model malarstwa. Józef Brandt, Wierusz-Kowalski i Wywiórski z rozmachem tworzyli sceny rodzajowe. Na ich płótnach pojawiali się myśliwi, Kozacy, Czerkiesi, Tatarzy. Z uznaniem przyjmowano mistrzowsko opracowane scenerie obrazów - pejzaże leśne i stepy. Wywiórski, tak jak jego starsi koledzy, dużo eksperymentował. Jego obrazy często są studiami światła i zjawisk atmosferycznych. "Odpoczynek myśliwego", tak jak nagrodzony medalem na wystawie w monachijskim Glaspalast w 1894 roku obraz "Z puszczy litewskiej" jest przykładem wytężonych studiów nad naturą. Na prezentowanym płótnie wyraźnie widać typowe dla języka artystycznego Wywiórskiego zainteresowanie różnymi odcieniami tych samych barw. Artysta modeluje kolor w zależności od naświetlenia. Śnieg wychodzący spod jego pędzla czasem iskrzy się w słońcu, czasem pozostaje matowy i ciemny od pochmurnego nieba.
Skłonność do szukania niuansów i subtelności zaprowadziła Wywiórskiego w późniejszym okresie jego twórczości do studiów morskich i uprawiania czystego pejzażu. Polska publiczność aż do ok. 1900 roku znała go jednak jako twórcę malarstwa rodzajowego i historycznego. Głośny stał się dzięki panoramom podejmującym tematykę patriotyczną. Współpracował przy nich m.in. z Fałatem, Styką i Kossakiem. Prace nad jednym z dzieł uniemożliwiła interwencja carskiej cenzury.