Pejzaż karpacki z chatą

POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Poznań


Środowisko monachijskie, z którego wywodził się Michał Gorstkin Wywiórski, nie tylko ukształtowało warsztat malarza, lecz także jego artystyczną wrażliwość oraz wpłynęło na tematykę, w którą podejmował. Jego twórczość zdominował pejzaż, w którym wedle słów krytyków z epoki, prześcignął go jedynie Fałat. Ten „samorzutny talent” na przełomie XIX i XX wieku wzbogacił swoje monachijskie doświadczenia o uczuciowość młodopolskiej sztuki, co znacznie wpłynęło na jego sposób obrazowania. Pejzaże malowane w pierwszej dekadzie XX wieku odchodzą od wymogu i rygoru mimetyzmu na rzecz syntetycznego widzenia natury. Bardziej indywidualny sposób widzenia rzeczywistości nie świadczy jednak o radykalnym przełomie w twórczości artysty, jako że Wywiórski tylko nieznacznie zmienił swój malarski język. Wystarczającym dlań bodźcem była zmiana otoczenia, dzięki której artysta wzbogacał paletę barwną, nadając tym samym nową ekspresję swoim pracom. Owa ewolucja jest wyraźna w prezentowanym na aukcji pejzażu górskim. Skalista droga prowadzi do chaty łemkowskiej i stojącej przed nią samotnej sosny. Lewą partię pejzażu zdominowała jasna połać śniegu, w której odbija się górujący nad sceną niewielki księżyc. Wywiórski jasnym oranżem, bielą oraz błękitem doskonale uchwycił ulotność chwili, przechodzenie dnia w noc. Przełom wieków był dla artysty czasem prężnie rozwijającej się kariery malarskiej oraz licznych podróży. Wywiórski dostawał wówczas liczne zlecenia, był doceniany i nagradzany w środowisku artystycznym Krakowa i Warszawy, sprzedawał swoje obrazy do najlepszych polskich kolekcji. Jednocześnie, w poszukiwaniu inspiracji odbywał rozmaite podróże. Wybierał się w rodzime Karpaty, na Polesie oraz za granicę: na Litwę, do krajów skandynawskich, Hiszpani czy Egiptu.

Studia artystyczne odbył w latach 1883-1887 w Monachium u K. Rauppa i N. Gysisa oraz w pracowniach J. Brandta i A. Wierusza-Kowalskiego. Od 1904 r. działał aktywnie w Poznaniu, gdzie był członkiem TPSP i stowarzyszenia Artystów. Wystawiał w Poznaniu, w Krakowie, Warszawie i Lwowie, a także w Berlinie, Petersburgu, Monachium i Kijowie. Współpracował przy tworzeniu kilku panoram: z J. Fałatem, W. Kossakiem, A. Piotrowskim i J. Stanisławskim przy realizacji "Berenzyny"; z J. Styką - przy malowaniu "Bema w Siedmiogrodzie"; z W. Kossakiem, J. Ryszkiewiczem i K. Rozwadowskiem - przy komponowaniu "Napoleona pod Piramidami". Dominującym tematem w twórczości artysty był realistycznie traktowane pejzaże ze szczególnym uwzględnieniem efektów luministycznych.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.