Pejzaż z dzwonnicą i wiatrakiem

Po porzuceniu wydziału chemii Politechniki w Rydze, wyjechał na studia artystyczne do Monachium. Zapisał się do Akademii Monachijskiej 15. X. 1884 r. oraz ponownie 28.X. 1893 r. W latach 1883 - 87 studiował u Karola Rauppa i Nikolausa Gysisa. Ok. 1883 r. uczył się w prywatnych pracowniach Józefa Brandta i Alfreda Wierusz - Kowalskiego. W okresie monachijskim wiele wystawiał, m. in. w 1894 r. zdobył medal 2 klasy na wystawie w Glaspalast za obraz "W puszczy litewskiej". W 1895 r. przeniósł się na dłuższy czas do Berlina. Wspólnie z Wojciechem Kossakiem w roku 1900 odbył podróż do Hiszpanii i Egiptu w celu przygotowania szkiców do planowanych panoram. Uczestniczył wraz z J. Fałatem, W. Kossakiem, A. Piotrowskim i J. Stanisławskim w malowaniu "Berezyny" (1895-96), z W. Kossakiem, J. Ryszkiewiczem i K. Rozwadowskim - pracował przy komponowaniu "Bitwy pod piramidami" (1901 r.), i z J. Styką - przy malowaniu "Bema w Siedmiogrodzie"; do projektowanej panoramy "Somosierra" powstały jedynie szkice. Po powrocie do kraju zamieszkał początkowo w Warszawie, później w Wielkopolsce, która z czasem, stała się głównym terenem jego aktywności malarskiej i organizacyjnej. Od 1904 r. działał aktywnie w Poznaniu, gzie był członkiem zarządu tamtejszego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych i Stowarzyszenia Artystów Plastyków, którego był współzałożycielem. Wiele wystawiał - w Poznaniu, Krakowie, Warszawie i Lwowie, a także w Berlinie, Petersburgu, Monachium i Kijowie. W początkowym okresie twórczości w jego obrazach pojawiały się, zapewne pod wpływem J. Brandta, barwne sceny rodzajowe z targów wschodnich oraz jeźdźcy arabscy, tatarscy i czerkiescy. Uznanie i popularność przyniosły artyście przede wszystkim malowane z wielkim mistrzostwem nastrojowe pejzaże rodzinnego kraju oraz sceny rodzajowe z życia małych miasteczek oraz polowań, które chętnie kupowano do dworów i rezydencji.