Pejzaż zimowy

Zamiłowanie do pejzażu zimowego Wywiórski wyniósł jeszcze z czasów swoich artystycznych studiów na monachijskiej Akademii. W pracowniach Karola Rauppa i Nikolausa Gysisa (do których polski artysta uczęszczał w latach 1883-87) oraz u Józefa Brandta i Alfreda Wierusza-Kowalskiego (pod których skrzydłami artysta kształcił się mniej więcej w tym samym okresie) problemy malarstwa krajobrazowego były jednymi z najistotniejszych kwestii. Monachijczycy nie traktowali bowiem pejzażu tylko jako dekoracji do rodzajowych scen, ale rozumieli je jako niezależny i pełnoprawny gatunek malarski. Tym ciekawszy, że pozwalał nie tylko na popis zdolności mimetycznego odtwarzania natury, ale także stawiał przed artystą wyzwania natury kompozycyjnej i kolorystycznej. W dojrzałej twórczości Wywiórskiego pejzaże stanowią interesujący zespół prac. Artysta malował głównie mariny i pejzaże zimowe. Pracując nad oboma gatunkami, często podróżował i wykonywał studia plenerowe. W pejzażach zimowych uderza bogaty zespół motywów: od scenerii wiejskich, ubogich chat, drewnianych domów, pól i stogów siana pokrytych śniegiem po zamarznięte rzeki, stawy, puszcze i przedstawienia przyrody. We wczesnym okresie, pejzaże Wywiórskiego często były urozmaicane przez przedstawienia koni, myśliwych i jeźdźców. Z czasem artysta zaczął eliminować te motywy i skupiać się na czysto malarskich wartościach obrazów. Po powrocie do kraju Wywiórski zamieszkał początkowo w Warszawie, później w Wielkopolsce, która z czasem stała się głównym terenem jego aktywności malarskiej i organizacyjnej. Od 1904 działał aktywnie w Poznaniu, gdzie był członkiem zarządu tamtejszego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych i Stowarzyszenia Artystów Plastyków. Wiele wystawiał - w Poznaniu, Krakowie, Warszawie i Lwowie, a także w Berlinie, Petersburgu, Monachium i Kijowie. W początkowym okresie twórczości w jego obrazach pojawiały się, zapewne pod wpływem J. Brandta, barwne sceny rodzajowe z targów wschodnich oraz jeźdźcy arabscy, tatarscy i czerkiescy. Uznanie i popularność przyniosły artyście przede wszystkim malowane z wielkim mistrzostwem nastrojowe pejzaże oraz sceny rodzajowe z życia małych miasteczek.