KOŚCIÓŁ ŚW. MARKA W KRAKOWIE, 1931 r.

W latach 1905-1911 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Cynka, J. Pankiewicza, L. Wyczółkowskiego oraz T. Axentowicza.
Kosciół św. Marka położony przy skrzyżowaniu ulic św. Marka i Sławkowskiej, ufundował dla sprowadzonych z Pragi zakonników reguły św. Augustyna (w Polsce zwanych Markami od imienia patrona lub Rogaczami od kształtu noszonych kapeluszy), w 1263 r. książe krakowski Bolesław Wstydliwy. Budowa kościoła trwała od 2 poł. XIII do 2 poł. XV w. W XVI i XVII w. gotycki kościół rozbudowano dostawiając od strony południowej wieżę - dzwonnicę, kruchtę i dwie kaplice: św. Zofii i Matki Boskiej Pocieszenia. Przebudowano również obiekty klasztorne. Na początku XIX w. klasztor z kościołem przejął rząd austriacki i w 1807 r. przekazał go księżom emerytom przeniesionym tutaj ze szpitala św. Ducha. W latach 1894-96 kościół odnowiono staraniem rektora Domu Księży Emerytów. Czyny i pobożność zakonnika Michała Giedroycia., żyjącego w XV w., rozsławiły krakowski konwent Marków.