Martwa natura z kieliszkami, 1932

Mieczysław Szymański studiował w latach 1927-1932 malarstwo w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych u T. Pruszkowskiego. Związał się z ugrupowaniami Loża Wolnomalarska i Powiśle. Jego twórczość wyróżniała nastrojowość i delikatność faktury. Oprócz malarstwa zajmował się również tkaniną artystyczną. Przed wojną, w latach 1932-1937, wystawiał w Instytucie Propagandy Sztuki. W 1937 roku otrzymał Grand Prix w Paryżu za tkaninę. W jego przedwojennej twórczości, kiedy silnie zaznaczył się wpływ postimpresjonizmu, przeważały pejzaże, studia rodzajowe, martwe natury i kompozycje groteskowe. Po wojnie osiadł w Łodzi. Tutaj pracował jako dydaktyk, poświęcał więcej czasu tkaninie artystycznej. Były to oryginalne makaty i kilimy. W 1953 roku otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia. Był profesorem w Pracowni Klasycznych Technik Tkackich w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.