Sen, 1975 r.

Mikołaj Kochanowski był artystą wszechstronnym: zajmował się malarstwem olejnym, tworzył kolaże i abstrakcyjne reliefy, projektował wnętrza. Studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 30. W latach 40. został powołany jako asystent na Wydział Malarstwa, gdzie pełnił funkcję nauczyciela rysunku do 1982. Krytycy uważają okres od drugiej połowy lat 60. do końca lat 70. za najintensywniejszy w rozwoju twórczym autora, wielokrotnie zmieniającego wówczas stylistykę dzieł. Powstały wtedy jedne z jego najbardziej rozpoznawalnych prac.
Kompozycję zaprezentowanego obrazu artysta oparł na kontrastach. Przedstawił dwa kształty - statycznemu elementowi o charakterze geometrycznym przeciwstawił organiczne plamy, sprawiające wrażenie niespokojnych i rozedrganych. Kochanowski zderzył odmienne formy, ale także barwy i nastroje. Całość, podobnie jak inne realizacje z tego okresu, jest jednak wyjątkowo harmonijna i zrównoważona. Za zaprezentowaną pracę Kochanowski otrzymał Złoty Medal Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych na Dorocznym Salonie Malarstwa Krakowskiego w 1976.
Mikołaj Kochanowski należy do artystów odkrytych na nowo w ostatnich latach. Jego pierwszą wystawę zorganizowano w 1960 w Domu Plastyków. Ponadto autor uczestniczył w ponad 120 ekspozycjach w Polsce i za granicą. Zeszłoroczna wystawa w Krakowie, upamiętniająca 30-lecie śmierci malarza, pozwoliła na nowo zapoznać się z jego twórczością i osiągnięciami artystycznymi.
Studia Mikołaja Kochanowskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych po pierwszym roku przerwał wybuch drugiej wojny światowej, podczas której aspirujący wtedy jeszcze artysta walczył w obronie kraju. Po zakończeniu wojny Kochanowski wrócił do edukacji artystycznej - w 1947 roku zdobył dyplom. Następnie, przez ponad trzydzieści lat, pracował w Akademii, karierę naukową wieńcząc tytułem docenta. Za swoją pracę pedagogiczną Kochanowski otrzymał m.in. srebrny i złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Uczestniczył w licznych zagranicznych wyjazdach artystycznych oraz wystawach w kraju i za granicą. Przez kilka dekad był także aktywnym uczestnikiem i organizatorem artystycznego środowiska w Krakowie.


Od 1938 studiował w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych u Pawła Dadleza, Kazimierza Sichulskiego i Fryderyka Pautscha. W 1939 wziął udział w kampanii wrześniowej, podczas której został kontuzjowany. Po wyjściu ze szpitala polowego osiedla się we Lwowie. Do Krakowa wrócił w 1941. Od 1945 wrócił na studia; naukę kończy w 1947 w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybisowej. Wkrótce potem został pierwszym spośród powojennych absolwentów, którzy otrzymali posadę starszego asystenta przy Katedrze Malarstwa na krakowskiej ASP. Pracował tam przez 34 lata. Jego uczniami byli m.in. Zbigniew Bajek i Tadeusz Wiktor. Równocześnie cały czas pracował nad swoją sztuką - rozpoczynając od klasycznego malarstwa szybko zaczął poszukiwania własnej formy wyrazu, którą odnalazł w abstrakcji geometrycznej, często tworzonej przy użyciu gotowych przedmiotów. Pierwszą wystawę indywidualną zorganizował w 1960 roku w Domu Plastyków. Uczestniczył w ponad 120 wystawach w kraju i za granicą, m.in. we Francji, Norwegii, na Węgrzech. Podróżował do Paryża i Włoch dzięki artystycznym stypendiom ministerialnym. Był artystą wszechstronnym, malował prace olejne, tworzył kolaże, wykonywał abstrakcyjne reliefy z użyciem gotowych przedmiotów (ready made), projektował wnętrza i dekoracje.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.