Trójkąt w kwadracie, 1986 r.

Mimo że Natalia LL najbardziej znana jest ze swoich realizacji fotograficznych, jej twórczość od początku ma charakter interdyscyplinarny. W latach 60 związała się z nurtem sztuki neoawangardowej, dokonało się w dużej mierze dzięki kontaktom z grupą artystów wrocławskich, którzy wypracowywali w owym czasie koncepcję "sztuki pojęciowej". Nawiązała wówczas również bliższy kontakt ze Zbigniewem Dłubakiem, mieszkającym w Warszawie awangardowym artystą, znanym od lat czterdziestych z twórczości w dziedzinie fotografii i malarstwa. W dalszych latach współpraca artystyczna ze Zbigniewem Dłubakiem oraz Andrzejem Lachowiczem odgrywała ważną rolę w twórczości Natalii LL. Podobnie jak Dłubak realizowała swoje koncepcje w różnych mediach - fotografii, malarstwie, a także instalacjach i realizacjach przestrzennych z wykorzystaniem fotografii, typografii etc. Motyw rozciętego płótna pojawia się w twórczości Natalii LL już w latach 60 chociażby w pracy "Homage Luciano Fontana" z 1968 roku i niewątpliwie inspirowany był dokonaniami włoskiego klasyka awangardy. Od roku 1958 Fontana realizował bowiem eksperymenty z formą polegające na tworzeniu obrazów przestrzennych, gdzie przestrzeń uzyskuje się poprzez dziurawienie i cięcie płótna oraz użycie drobnych przedmiotów. Krótko przed śmiercią artysty - w 1968 roku jego prace zaprezentowano na wystawie "Sztuka Niszczenia - Niszcz, by Tworzyć". W pracy Natalii LL odnajdujemy ewidentne powiązania z surowymi formalnie płótnami Fontany i podobny artystyczny zabieg polegający na postawieniu znaku równości pomiędzy aktem destrukcji i kreacji.


W latach 1957-63 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. W 1970 roku razem ze Zbigniewem Dłubakiem, Andrzejem Lachowiczem i Antonim Dzieduszyckim, założyła galerię i grupę Permafo, która funkcjonowała do lat 80. Galeria była jednym z najważniejszych ogniw artystycznego fotomedializmu. Od 1975 roku związana z międzynarodowym ruchem sztuki feministycznej. W 1976 jej praca Sztuk a konsumpcyjna znalazła się na okładce międzynarodowego pisma "Flash art". W 1977 została stypendystką Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. W latach 1978-95 pełniła funkcję komisarza, a następnie była wiceprzewodniczącą Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu. W 1991 roku otrzymała stypendium Verein Kulturkontakte w Wiedniu, a w 1994 została stypendystką Pro-Helvetia. Od 1964 członkini ZPAF. W maju 2007 roku została odznaczona Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" a w 2013 otrzymała Nagrodę im. Katarzyny Kobro. W swojej twórczości posługuje się głównie fotografią i wideo, realizuje również prace malarskie i rysunkowe.


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite".