BRETOŃCZYK

Bretania oraz jej mieszkańcy byli częstym tematem malarskim w twórczości impresjonistów oraz ich następców. Do pierwszej wojny światowej kraina ta była miejscem częstych wyjazdów malarzy w celach rozwoju doświadczeń artystycznych. Przedmiotem studiów malarzy było m.in. ostre, jasne światło, wzmacniające intensywność kolorów. Bretania leży na zachodnim krańcu Francji. Zajmuje sporą część prastarego Masywu Armorykańskiego, jednak wiele milionów lat erozji zmieniło jej tereny w równiny i łagodne pagórki. Jest regionem wyróżniającym się odrębnością kulturową oraz dużym znaczeniem rolnictwa i dziedzin związanych z morzem w gospodarce. W Bretanii można zauważyć tendencje do odnawiania kulturowych i językowych korzeni. Tradycyjne stroje, między innymi rożne wersje wysokich, koronkowych nakryć głowy dla kobiet, można jeszcze zobaczyć podczas fest-noz (nocnych świąt tańca i muzyki) lub pardons (kolorowych odpustów, połączonych z uroczystościami religijnymi).
Autorem obrazu jest malarz nieokreślony, tworzący w początku XX wieku. W prezentowanym obrazie widoczne są wyraźne wpływy van Gogha, zarówno w sposobie nakładania farby, ujęcia portretowanego, jak i zastosowania barw żywych i kontrastujących. Portretowany ujęty został w ciekawym, bliskim, fotograficznym kadrze. Mężczyzna ubrany jest w słomiany jasny kapelusz. Głowę lekko odwraca w lewo, oczy kierując wprost na widza. Krótko przycięty wąsik podkreśla dodatkowo kolor ust. Wibrująca linia pociągnięć pędzla nadaje mu ekspresji.
Gustave Sennelier otworzył swój dom przy Quai Voltaire nr 3 w roku 1887. Znajdował się on naprzeciwko Luwru, niedaleko Szkoły Sztuk Pięknych. W jego magazynie historyczne rendez-vous składali Cézanne, Gauguin, Monet, Bonnard, Soutine, Picasso, Modigliani, Kandinsky, Dali. W jego sklepie mogli znaleźć oni farby o najbardziej wyszukanych kolorach, jakich potrzebowali. Słuchając uwag swych przyjaciół-impresjonistów, Sennelier stworzył rangę 100 kolorów farb. Jego temperą Chagall namalował swe najpiękniejsze obrazy. Sennelier blisko przyjaźnił się ze swoimi klientami, np. Cézanne malował jego ogród.