PEJZAŻ MORSKI ZE SKAŁAMI, 1857

Posępny pejzaż morski ze skałami, o które uderzają fale morskie, w partii środkowej widoczny wrak łódki. Główny tematem obrazu jest potęga natury i jej niszczycielska siła. Promienie słońca przebijające się poprzez gęste chmury oświetlają sylwetkę roztrzaskanej łodzi oraz masyw skalny po prawej stronie. Dramatyczne ujęcie krajobrazu, w którym siły przyrody ukazują znikomość ludzkiego życia, przypomina późnoromantyczne, niemieckie pejzaże powstałe około połowy XIX stulecia. Silny kontrast walorowy dominujący w całej tej scenerii oraz partia nieba zajmująca ponad połowę całej kompozycji stanowią echo twórczości Caspara Davida Friedricha i posiadają wiele zbieżności z wczesnymi pejzażami Arnolda Böcklina. Natomiast sposób potraktowania detalu oraz rodzaj użytej kreski wskazują na wpływy malarstwa monachijskiego połowy XIX stulecia.