Głowa Io - według obrazu Correggia Jupiter i Io

W "Rozważaniach o pięknie i smaku w malarstwie" Anton Rafael Mengs, jeden z najważniejszych teoretyków akademizmu, pisał: "Na początku student powinien poprawnie kopiować piękne dzieła, zrazu nie pytając nawet o przyczynę ich piękności. To wyrobi mu celność oka, najbardziej zasadniczego narzędzia sztuki. Dopiero, gdy osiągnie ten punkt winien badać krytycznie dzieła największych mistrzów i wnikać w ich istotę". W dalszej części swojego traktatu Mengs precyzował o dzieła których dawnych mistrzów należy brać za wzór sztuki doskonałej; wymieniał: Rafaela, Correggia i Tycjana.
Szlak skodyfikowany przez Mengsa służył jako podstawa edukacji akademickiej w Europie od końca XVIII wieku aż do pierwszych dekad XX stulecia. Naśladowaniem dawnych mistrzów nie zajmowali się jednak tylko młodzi adepci sztuki, ale także dojrzali, profesjonalni artyści. Tłumaczy to często bardzo wysoką jakość obrazów inspirowanych malarstwem włoskiego złotego wieku.
Prezentowany obraz powstał jako kopia kompozycji Corregia z 1532 roku. "Jowisz i Io" włoskiego artysty został prawdopodobnie zamówiony przez Federica II Gonzagę jako fragment dekoracji jednej z sal jego pałacu w Mantui. Obraz trafił następnie do Karola V i od początku XIX wieku, razem z innymi dziełami z jego kolekcji, eksponowany jest w Kunsthistorisches Muzeum w Wiedniu. Kompozycja ilustruje scenę z "Metamorfoz" Owidiusza, w której zakochany w Io Jupiter zbliża się do swojej kochanki przybierając postać obłoku.