Kwiaty w wazonie z przedstawieniem Wodnika

Obrazy przedstawiające bukiety kwiatów, zastawione owocami stoły, czy trofea myśliwskie nie tylko pozwalały artystom XVII-ego wieku na popis zdolności do wiernego oddawania natury, ale także na budowanie skomplikowanych programów alegorycznych. Na płótnach Holendrów i Flamandów kwiaty nie są "po prostu" kwiatami, ale kodują trudne dziś do odczytania symboliczne sensy. Jednym z mistrzów umiejętnie łączących maestrię wykonania obrazu z zachowaniem jego alegorycznej treści był tworzący w pierwszej połowie XVII stulecia Jan Brueghel Starszy (zwany ze względu na subtelny charakter faktury jego obrazów: Aksamitnym). Prezentowana martwa natura, choć zapewne nieco późniejsza niż prace mistrza z Antwerpii, pozostaje pod wpływem jego sztuki. Trudno stwierdzić, gdzie obraz powstał. Wysoka jakość artystyczna sugeruje związek z jednym z ważniejszych ośrodków Północy. Przedstawione kwiaty (róże, czerwone goździki, białe narcyzy i modne w siedemnastym wieku tulipany) są reprezentatywne dla kilku ośrodków artystycznych Północnej Europy. Podobnie malowana en grisaille waza z Wodnikiem występuje w XVII i XVIII wieku w kompozycjach pochodzących zarówno z Holandii i Niemiec, ale też Francji. Dobór motywów i sposób ich potraktowania poświadcza jednak, że w przypadku prezentowanego obrazu mamy do czynienia z malarzem na bieżąco śledzącym trendy współczesnej mu sztuki.