Piekło mistrza Hieronima

Pochodził z rodziny górniczej. Studiował w krakowskiej ASP na wydziale architektury wnętrz, a następnie - malarstwa. Dyplom w pracowni prof. W. Taranczewskiego uzyskał w 1965 r. Zanim trafił do Cieszyna, gdzie był jednym z twórców studiów pedagogiczno-artystycznych, uczestnicząc niemal od sam go początku przy powstawaniu Zakładu Wychowania Plastycznego (dziś Instytut Sztuki), zdążył jeszcze pracować w Wojewódzkim Biurze Projektów w Katowicach i liceum plastycznym. Prowadził ponadto zajęcia z rysunku w katowickiej filii krakowskiej ASP. W 1973 zaczął wykładać na Uniwersytecie Śląskim, w 1997 r. został profesorem. W początkowym okresie swym niepokojom, ciemnym myślom i obawom o losy świata nadawał wyraz surrealistyczny. Budował swe obrazy z organicznych części ludzkiego ciała, odzierając je z urody. Inspirował się malarstwem dawnych mistrzów, zajmował tematyką religijną.