Bez tytułu (Krokodyl), z cyklu Czarne charaktery, ed. 1/3, 2008 r.

Połączony z wystawą we wrocławskim BWA cykl "Czarne charaktery..." stanowił rozwinięcie idei i dopełnienie innego projektu Olafa Brzeskiego pod tytułem "Pan Myśliwy", wokół którego zagadkowej postaci osnuł Brzeski fabułę kilku kolejnych wystaw. Jego postać scharakteryzował w taki oto sposób: "Biedny głupi skurwysyn, któremu się wydawało, że otaczającą go rzeczywistość można wykorzystać, ukształtować wedle jego woli, kontrolować i regulować. Panować nad naturą ludzi, zwierząt, rzeczy. Generalnie zaprowadzić porządek. Ale natura rzeczy jest niezmienna i ma własne interesy do załatwienia... I kiedy chciał wyjść i zabrać się do dzieła, okazało się, że jego `leśni przyjaciele` zakopali jego strzelbę w lesie, a miejsce to nakryli gałęziami. Jego szkolone myśliwskie psy uciekły nocą do sąsiada zagryzać śpiące kury i kulawe koty. Jego trofea ożyły, a pokój zajął las. Z czasem jego zakopana w lesie strzelba zamieniła się w kawałek kości, a on kupił sobie nową."
Historia myśliwego, na którym dokonuje zemsty natura stała się osią, wokół której zbudował narrację wrocławskiej wystawy. Sedno stanowiła wypełniająca całą przestrzeń galerii instalacja, w której podobne do "Krokodyla" rzeźby umieszczone zostały na ścianach w charakterze zdobytych przez myśliwego trofeów. Ciemne, gładkie powierzchnie rzeźb inkrustowane zębami, poucinane nagle na kształt ogryzionych ciał przypominały stworzenia, które uległy wyrafinowanym mutacjom. Zwierzęca anatomia miesza się z formami geometrycznymi, zaczerpniętymi ze świata technologii. Nie wiadomo do końca, w którym kierunku zaszła owa przemiana - czy maszyny uległy zezwierzęceniu czy też stworzenia ewoluowały w stronę automatów. Podłoga wysypana została leśną ściółką, na której słały się w chaotycznych układach niszczejące meble, które pod wpływem działania żywiołów zaczęły przypominać struktury organiczne. Przestrzeń zaaranżowana została na kształt dziwacznego gabinetu osobliwości, który stanowił jednocześnie krajobraz po walce stoczonej pomiędzy myśliwym a naturą. Tak o symbolicznej bitwie, będącej pomniejszoną do galeryjnej skali wizją zagłady ludzkości, pisał sam Brzeski: "Zachodzi wymiana ekipy rządzącej na tej niewielkich rozmiarów planecie. Zanim naprawdę dotrze do nas nieodwracalność stanu rzeczy, wielka głowa zapadnie w śpiączkę i większość oznak życia ucichnie, a w maju nasze resztki będą przyciągać małych grabarzy."