Buldog francuski, 1923 r.

Z 1923 roku pochodzą pierwsze, niewielkie rzeźby animalistyczne młodziutkiej wówczas Olgi Niewskiej. Znanych jest kilka redakcji psiego "portretu" - przedstawienia figury buldoga francuskiego, wykonanego przez artystkę w różnych materiałach. Warto zaznaczyć częstość występowania zwierzęcych tematów w twórczości artystki. Przegląd tytułów prac wystawowych wskazuje, że obok portretu i sportu świat zwierząt ciekawił ją najbardziej. Znać tu czułość i skłonność do silnego indywidualizowania zwierząt - na sposób ludzki. Na podstawie porcelanowej figurki pochodzącej z wytwórni w Skawinie w 1923 roku (kolekcja prywatna) widnieje napis "Melancholik". Intencję wyrażoną przez podpis potwierdza sama sylwetka zwierzęcia - lekko przykulonego i z zamyśleniem patrzącego w dół. Prezentowana praca również demonstruje umiejętność Niewskiej w indywidualizowaniu zwierzęcia. Ten buldog nie jest jednak typem zamyślonym - to raczej portret, chęć zatrzymania w brązie drogiej sylwetki. Olga Niewska edukację artystyczną rozpoczęła w Kijowie gdzie uczyła się malarstwa. Następnie studiowała w pracowni Konstantego Laszczki w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1919-23). Istotnym doświadczeniem były dwa lata spędzone w pracowni Antoine'a Bourdelle'a w Paryżu ("Ten tytan współczesnej rzeźby zmienił drogi moich poszukiwań i pchnął moje dążenia w kierunku indywidualnym", K. Alberti, Rzeźby Olgi Niewskiej, "Świat kobiecy" 1929, nr 8, s. 165).
Niewska była wziętą rzeźbiarką okresu dwudziestolecia międzywojennego. Wykonywała portrety ważnych osobistości ówczesnego świata kultury i polityki. Pozował jej m.in. Marszałek Józef Piłsudski, prezydent Ignacy Mościcki, Stefan Jaracz czy Feliks Jasieński. Repertuar podejmowanych przez nią tematów obejmował również sport i świat zwierząt. Świetnie poruszała się w specyficznie trudnych zadaniach stawianych przez monumentalną rzeźbę dekoracyjną. Jej twórczość była niezwykle zróżnicowana pod względem używanych materiałów. Modelowała w glinie i gipsie, jej prace były odlewane w brązie, ale też innych metalach. Sięgała po różnorodne gatunki kamienia, drewno, beton i ceramikę. Artystka uczestniczyła w wystawach krajowych - głównie w Warszawie, m.in. w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (w 1923 oraz w 1939 miała tu wystawę indywidualną)i w Instytucie Propagandy Sztuki, ale również w Poznaniu w 1929 na Powszechnej Wystawie Krajowej (dyplom uznania). Brała też udział w licznych wystawach za granicą.

Studiowała w latach 1919-1923 na wydziale rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Konstantego Laszczki. Debiutowała w 1920 roku wystawą w krakowskim Pałacu Sztuki. W kolejnych latach wystawiała regularnie w TPSP w Krakowie i w warszawskiej "Zachęcie". W 1922 roku pokazała na wystawie w Krakowie rzeźbę "Japończyk". Po ukończeniu studiów artystka przeniosła się do Warszawy, gdzie miała swoją pracownię. Rozgłos przyniosły jej rzeźba Marszałka Józefa Piłsudskiego (1926 r.). W latach 1926-28 artystka wyjechała do Paryża, gdzie kontynuowała naukę u Emile'a A. Bourdelle' a. Obok rzeźby portretowej, Niewską inspirowała tematyka sportowa (tworzyła statuetki, puchary jako nagrody w zawodach sportowych) oraz animalistyczna (złoty medal za rzeźbę "Pelikan" na wystawie w Paryżu w 1937).


PODATKI I OPŁATY
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.