W fabryce, 1927 r.

Studiował do 1929 w krakowskiej ASP pod kierunkiem Wojciecha Weissa i Karola Frycza, następnie w Paryżu, gdzie zakończył naukę w 1930. Wystawiał od 1929 w kraju i za granicą. W latach międzywojennych używał przejściowo przydomka "Rex". Od wczesnych lat, równolegle z malarstwem, rysunkiem i (sporadycznie) grafiką, zajmował się scenografią. Od 1932 współpracował z teatrami we Lwowie, Łodzi i Warszawie. W czasie wojny przebywał w getcie warszawskim, pracując jako nauczyciel rysunku w Szkole Rzemiosł. Od jesieni 1942 ukrywał się u rodziny żony, Bronisławy z domu Mroczkowskiej. Walczył w Powstaniu Warszawskim, po czym został wywieziony jako jeniec do oflagu w Magdeburgu. W latach 1945-49 przebywał w Łodzi, gdzie pracował w Teatrze Wojska Polskiego, a od 1947 również jako profesor PWST. Od 1949 mieszkał w Warszawie, gdzie również wykładał w szkolnictwie teatralnym (1949-53). Do 1972 pracował jako scenograf i reżyser w Teatrze Polskim.