PEJZAŻ ZIMOWY, 1946

Malarz śląski. W 1916 r. wcielony do armii walczył na froncie wschodnim. W 1918 r. osiadł w Hanowerze poświęcając się malarstwu. W 1922 r. podjął studia we wrocławskiej Państwowej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego u prof. Arnolda Buscha. Posiadał pracownie we Wrocławiu i w Szczawnie Zdroju w części zwanej Hartau. W 1930 r. zamieszkał w Podgórzu koło Dusznik Zdroju. Dużo podróżował, głównie na północ (Dolna Saksonia, Worpswede, Prusy Wschodnie, Finlandia). Zmobilizowany w czasie II wojny światowej, służył ponownie na froncie wschodnim. Ostatecznie osiedlił się w Schwarzwaldzie - w Hinterzarten. Tu stał się się znanym i cenionym malarzem miejscowego krajobrazu. Ciągle dużo podróżował.
Tworzył w technice olejnej, a także w temperach, pastelach, gwaszach i akwarelach pejzaże i wnikliwe studia przyrody, kompozycje kwiatów i martwych natur, ale też przedstawienia architektury, obrazy wnętrz i portrety Najbliższym mu gatunkiem artystycznej wypowiedzi był pejzaż. W nim też osiągnął pełnię swojego talentu: bezbłędnie posługiwał się wszystkimi komponentami potrzebnymi do budowy dobrego krajobrazu - harmonijnym zestawieniem poszczególnych elementów kompozycji, właściwym do zamierzonego efektu natężeniem tonów oraz perspektywą powietrzną i perspektywicznym skrótem. Większość pejzaży jego autorstwa, formatowo raczej niewielkich, ma specyficzny, kameralny charakter. Twórczość Müllera-Hartau mieści się w kanonie malarstwa realistycznego, w którym istotną rolę odgrywa światło i kolor.