PEJZAŻ ZE STADEM I PASTERZAMI

Literatura
- U. Thieme, F. Becker, Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler, t. XXVIII, s. 581-582.
- G. Adriani, Deutsche Malerei im 17. Jahrhundert, Kolonia 1977.
Philipp Peter Roos urodził się jako syn malarza, Johanna Heinricha Roosa, około 1656 roku. W roku 1677 dzięki wsparciu księcia von Hessen-Kassel, Philipp Peter udał się do Rzymu. Po drodze zatrzymał się w Bolonii, gdzie pracował z Giacinto Brandi, przyjacielem ojca. W roku 1683, Philipp Peter został członkiem rzymskiej Congregazione dei Virtuosi al Pantheon.
Na obrazie przedstawione są zwierzęta - kozy, krowy oraz owce, które stoją bądź leżą na łące, na brzegu strumienia, strzeżone przez dwóch pasterzy i psa. W oddali widać pasmo zielonych wzgórz, a na jednym z nich, po prawej stronie obrazu, stoją ruiny zamku. Słońce, częściowo ukryte za jednym ze wzgórz w tle, podświetla chmury - w ten sposób jaśniejące blaskiem niewidocznego słońca. Silne kontrasty kolorów, podkreślone grą światła i mistrzowskim rozłożeniem cieni, czynią pejzaż Roosa wyjątkowo dramatycznym. Skłębione chmury dodają jeszcze więcej siły do tej dynamicznej kompozycji. Zarówno przedmiot, kompozycja, jak i atmosfera tego obrazu są bardzo typowe dla twórczości Roosa, który był mistrzem idealizowanych pejzaży bukolicznych. Z upodobaniem malował krowy, owce, kozy i konie na tle pejzażu rzymskiej Kampanii. To zainteresowanie odzwierciedlało jego zamiłowanie do zwierząt. W czasie, gdy mieszkał nieopodal Tivoli, trzymał stadko owiec i kóz, które posłużyły mu jako modele w swoich obrazach.
Roos używał szczególnej techniki malarskiej, która pozwalała mu osiągać swoistą przejrzystość w obrazach. Główne elementy kompozycji malował kolorami podstawowymi, szerokimi pociągnięciami pędzla, nie troszcząc się zbytnio o szczegóły.