Piękna Zośka

Ulubioną modelką krakowskich malarzy początku XX wieku była Zofia Frączakówna, zwana „Piękną Zośką”. Malowali ją między innymi Wojciech Kossak, Wincenty Wodzinowski i przede wszystkim Piotr Stachiewicz. Muza artystów urodziła się w 1899 roku w chłopskiej rodzinie w podkrakowskiej Dłubni. Już jako dziewczynka zwracała na siebie uwagę niepospolitą urodą. Na fali chłopomanii postanowiła wykorzystać to jej matka, Marianna Frontczakowa, która przedstawiła córkę gronu krakowskich malarzy. „Piękna Zośka” miała niezłomne zasady i nigdy nie zgodziła się pozować do aktów, mimo licznych starań artystów. Na portretach upamiętniona jest najczęściej w stroju krakowskim, z barwną chustą na głowie. W 1921 roku Zofia Frontczakówna wyszła za mąż za szewca Macieja Palucha. Młoda para miała czworo dzieci, z których dwoje przedwcześnie zmarło. Po ślubie Paluchowa ograniczyła
pozowanie do portretów, by następnie zupełnie zrezygnować z tej formy zarobku, ponieważ był to jeden z istotniejszych powodów konfliktów pomiędzy nią a zazdrosnym mężem. Nie powstrzymało to napadów zazdrości nadużywającego alkoholu szewca, który bił i głodził małżonkę. W 1926 roku z powodu eskalującej agresji Palucha młodopolska modelka wyprowadziła się wraz z dziećmi do ciotki w Krakowie i wniosła do sądu pozew o przyznanie alimentów. 15 maja 1927 Zofia Paluchowa udała się po odbiór zaległych alimentów. W tym też dniu była widziana po raz ostatni, kiedy wchodziła na teren swojego gospodarstwa, witana przez męża. Z tej wizyty nigdy już nie wróciła. Paluch zaplanował zbrodnię z premedytacją. Finałem makabrycznej historii „Pięknej Zośki” były chętnie opisywane przez krakowską prasę kulisy morderstwa młodej kobiety, której poćwiartowane ciało wyłowiono z Wisły.

W latach 1877-83 studiował w krakowskiej SSP u Jana Matejki oraz w latach 1883-85 w monachijskiej Akademii u Ottona Seitza. Podróżował do Włoch, Palestyny. Przez wiele lat był prezesem TPSP w Krakowie. Tematem jego prac były sceny rodzajowe, religijne i portrety młodych dziewcząt. Jego niektóre obrazy odznaczają się niekiedy akcentami realizmu. Zajmował się także ilustratorstwem m.in. do "Trylogii" i "Quo vadis" Sienkiewicza. Stosował technikę olejną i pastel.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.