PORTRET MŁODEJ DAMY Z SZALEM, ok. 1820 r.

Sportretowana młoda dama jest ubrana i uczesana według mody francuskiego cesarstwa z pierwszej ćwierci XIX w. w suknię z bufiastymi rękawami, o wysoko podciętym stanie, nosi fryzurę z drobnych loków rozdzielonych nad czołem na boki, jej głowę okrywa półprzeźroczysty szal, o fałdach malowniczo udrapowanych powiewem wiatru. Ten romantyczny portret ujawnia wyraźne inspiracje małym , akwarelowym wizerunkiem słynnej piękności Zofii Zamoyskiej (1778-1837), wykonanym ok. 1803 r. przez Jean Baptiste Isabey`a (1767-1855; oryginał w zbiorach prywatnych w Londynie), powtórzonym w grafikach z 1804 r. Jamesa Hopwooda i J.S.Agara. Podobieństwo widoczne jest w sposobie ujęcia modelki, a zwłaszcza w identyczności ułożenia prawej dłoni przytrzymującej szal. Autora omawianego dzieła należałoby szukać wśród malarzy działających w 1 ćwierci wieku XIX na terenie Polski, takich jak Karol Schweikart (1772-1855), czy Józef Sonntag (1784-1834). Obydwaj byli pochodzenia niemieckiego, studiowali m.in. w Wiedniu, byli przede wszystkim portrecistami, obaj parali się też miniatorstwem.