PORTRET DZIEWCZYNY, 1915 r.

Pełen lekkości i ornamentalnej elegancji portret młodej dziewczyny w popiersiu, en face, z upiętymi włosami i błękitnej bluzce. Tło stanowią kwiaty irysów. W portretach z początku XX wieku często spotykamy pierwiastki secesyjne. Widoczne jest to w posługiwaniu się falistą, krętą, nerwową linią, podkreśleniu konturu, niespokojnych, niesymetrycznie, pnących się kwiatach. Poprzez zastosowane w obrazie tło możemy go zaliczyć do "nurtu florystycznego" secesji polskiej. Miesza się w nim, bowiem, i harmonijnie łączy ze sobą pierwiastek realistyczny i dekoratywny, co jest typową cechą tego stylu.