PORTRET WIOLONCZELISTY, 1905

W tym niezwykle sugestywnym dziele artyście udało się uchwycić moment artystycznego uniesienia towarzyszący wykonywaniu wielkich utworów muzycznych. Sportretowany mężczyzna wydaje się być całkowicie pochłonięty wykonywaną przez siebie muzyką, jego oczy utkwione są gdzieś daleko, a twarz wyraża stan twórczego skupienia, widoczne jest na niej całe bogactwo emocji, których doświadcza wiolonczelista. W tym szybkim szkicu fizjonomia muzyka utrwalona została z niezwykłym mistrzostwem, jego szlachetny profil uzyskuje niezwykła prawdę wyrazu dzięki doskonałemu opanowaniu rysunkiem, jak i malarskim rozłożeniu akcentów światła i cienia.