Z cyklu Ślady po obrazach, 2005 r.

W serii "Ślady po obrazach" (2005), stwarzając iluzję zdjęcia malowideł ze ścian po kilku latach, artysta wskazywał na estetyczną atrakcyjność codzienności. Podobne zawłaszczenie przypadkowej estetyki miało miejsce w serii "Plamy" (2003) - namalowanych na płótnie okrągłych plam powstających po postawieniu kubków z kawą lub herbatą.
Malarz, grafik, ostatnio także artysta posługujący się wideo. W latach 1993-1995 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, a następnie w latach 1995-2000 na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1994 do 2001 działał w Grupie Ładnie, jednocześnie od 1998 do 2001 prowadził Galerię Otwartą w Krakowie, w ramach której wystawiał m.in. plakaty przedstawiające przedmioty codziennego użytku w formule zbliżonej do reklamy produktów supermarketu, jednak niemożliwych do kupienia. Interesuje go wchodzenie sztuki w przestrzeń publiczną, a także kwestie komercjalizacji sztuki i pozbawiania jej wartości innej niż materialna. Dokumentuje przemianę dzieła sztuki w reklamę lub w przedmiot. Jego ulubioną metodą jest powtarzanie przedmiotu w innej technice (malarstwo olejne, linoryty). Próbuje oczyścić swoją sztukę z indywidualności. Wykonane przez niego obrazy przypominają np. cegły czy deski, a jednocześnie mogą być odbierane jako przykłady malarstwa abstrakcyjnego czy konceptualnego. Artysta sprzedawał je początkowo po rzeczywistej cenie "towaru", jaki przedstawiały. Zajmuje się także akcjami artystycznymi, polegającymi na odmalowywaniu fasad galerii. W latach 1993-1995 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, a następnie w latach 1995-2000 na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. Od 1994 do 2001 działał w Grupie Ładnie, jednocześnie od 1998 do 2001 prowadził Galerię Otwartą w Krakowie, w ramach której wystawiał m.in. plakaty przedstawiające przedmioty codziennego użytku w formule zbliżonej do reklamy produktów supermarketu, jednak niemożliwych do kupienia. Interesuje go wchodzenie sztuki w przestrzeń publiczną, a także kwestie komercjalizacji sztuki i pozbawiania jej wartości innej niż materialna. Dokumentuje przemianę dzieła sztuki w reklamę lub w przedmiot. Próbuje oczyścić swoją sztukę z indywidualności. Wykonane przez niego obrazy przypominają np. cegły czy deski, a jednocześnie mogą być odbierane jako przykłady malarstwa abstrakcyjnego czy konceptualnego.