Demon, 2006 r.

"Robert Sobociński zatrzymuje tysiąclecia. Przybywa z daleka i z wysoka. W swej sztuce ciemnej magii i mocnego opętania, wychodzi od podstawowych wątków, następnie rzuca klucz wielu kodów. Czasem pełzające i kręte, czasem wysmukłe i pionowe, formy mieszają się i przenikają nawzajem. Zapominają o wyznaczonej drodze, unoszą widza ku przeszkadzającym i zdumiewającym drogom niepewności. Sobociński ma duszę czarowników i szamanów. Przywołuje on twórców sztuki w brązie z Luristanu i poddaje się ich wyobraźni, pełnej urojeń i opętania. Wydobywa z otchłani wielkie wynurzające się twory. Katastroficzna aura wydaje się unosić wokół rzeźb, podczas gdy jakaś straszna siła, przyczajona w materii brązu i brutalnie uwolniona, zdaje się wznosić na podbój nieba. I ukazują się - niepojęci - jako gwałtowny gejzer. (...) Rzeźbiarz ten pozbawia masę rzeźby jej ciężaru. Pozostaje tylko osłona, nagie szczątki, otoczka wypróżniona od wewnątrz i delikatna skóra brązu... W ten to sposób imponuje cudowna obecność jego dużych rzeźb. (...) Sobociński poddaje próbie demoniczną moc zakazów życiowych, które zawładnęły naszym życiem i naszymi pustkami. Porządek świętości chwieje się i życiowy terror trzyma duszę za gardło. Fascynujące okrucieństwo demonów poskramia najwyższą pieszczotę zjaw i wyrywając się z ciemności, budzi się chaos wychodzący z otchłani. W ten sposób Sobociński bierze świat w swoje posiadanie... Codzienność nie ma już swej podstawy; splątane okropieństwa
i wzniosłości rozprzestrzeniają się. Można zobaczyć kawałki skał, kolców, paznokci i niepewnych narządów o dziwnym wyglądzie owadów,
a sztuka chwieje się. (...) Nadzwyczajny synkretyzm Sobocińskiego, w znacznym stopniu rozproszony, zależy od niebywałego rozpadu bytu,
od braku zróżnicowania napięć twórczych. Jest to rzeźba wysokiego ryzyka, bardziej bliska temu, co nieznane i nienazwane niż temu, co
powszechne i natychmiastowe. Każde przeobrażenie niszczy zamknięcie początkowe i otwiera się na ożywczą odmienność. Byt zmieniający
się nie ma ani pamięci, ani wieku. Nie ma on obsesji spełnienia ani tęsknoty za utraconym rajem. Przeobrażenia plastyczne są figurami
efemerycznymi i niezwykłymi, z innego miejsca zawsze obecnego i z rzeczywistości w niebezpieczeństwie". (Christian Noorbergen, Sobociński, albo wypalenia w chaosie, źródło: robert.sobocinski.
artproduct.com.pl)

Jerzy Sobociński przez wiele lat pełnił funkcję prezesa Sekcji Rzeźby poznańskiego okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków, a później Związku Rzeźbiarzy. Był organizatorem licznych plenerów rzeźbiarskich i wystaw, a szczególne zasługi przypisuje się mu za odtworzenie i rozpropagowanie małych form rzeźbiarskich odlewanych w brązie na wosk tracony. Był inicjatorem i twórcą Ogólnopolskich Biennale Małych Form Rzeźbiarskich, organizowanych w Poznaniu od 1974 roku. Poprzez swoje działania popularyzatorskie zapoczątkował odradzanie się polskiej rzeźby kameralnej.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.