DROGA NAD MORZEM, l. 30-te XX w.

Malarz - pejzażysta. Studia odbył w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1888-1890) u F. Szynalewskiego, I. Jabłońskiego i W. Łuszczkiewicza, w Akademii wiedeńskiej u Ch. Griepenkerla i A. Eisenmengera oraz w prywatnej szkole malarskiej A. AzĄbégo w Monachium (1894-1896). Wystawiał od 1891 r., m.in. w TZSP w Warszawie oraz TPSP w Krakowie i Lwowie. We Lwowie, gdzie mieszkał z przerwą na okres 1. wojny światowej do 1919 r., był członkiem stowarzyszenia "Młoda Sztuka" i "Grupy Sześciu". Od 1903 r. uczył w szkole malarstwa S. Kaczora Batowskiego, a od 1912 r. był profesorem Wolnej Akademii Sztuki we Lwowie. W okresie międzywojennym był dyrektorem Muzeum Jana Styki na Capri we Włoszech. Wówczas często malował pejzaże znad Morza Śródziemnego. Obrazy m.in. w Muzeum Narodowym w Krakowie.