PORTRET MARII KAMIŃSKIEJ-LATOSZYŃSKIEJ, 1906

Roman Karski uczył się malarstwa u J. Sikorskiegow Warszawie, a rzeźby i pozłotnictwa u P. Szczepańskiego w Radomiu (od 1893), w 1906 r. przebywał w Mediolanie i Rzymie (gdzie należał do Camera dei Lavoro). W latach 1922-25 pracował jako modelarz i rzeźbiarz w fabryce Frageta i w fabryce wyrobów żelaznych W. Gostyński i Ska.

Portret przedstawia Marię Kamińską-Latoszyńską (1875-1946) śpiewaczkę operową, wykształconą w konserwatorium warszawskim i w Mediolanie. Dysponowała ona pięknym dramatycznym sopranem. Występowała w Warszawie, Wilnie i w mniejszych miastach, nie wiążąc się na dłużej z żadną sceną operową. Przed I wojną światową należała m.in. do zespołu Teatru Wielkiego w Warszawie gdzie śpiewała m.in. partie Halki, Santuzy (w Rycerskości wieśniaczej), Tamary (w Demonie), Racheli (w Żydówce).