Portret Hucułki

"Egzotyczny, barwny świat górali ze wschodnich Karpat w początkiem XX wieku stał się źródłem inspiracji dla artystów, choćby Kazimierza Sichulskiego (1879 - 1942), Fryderyka Pautscha (1877 - 1950) czy Władysława Jarockiego (1879 - 1965). Złożoność i odmienność tego świata prowokowała badaczy i etnografów do wysnuwania nierzadko fantastycznych teorii na temat pochodzenia Hucułów oraz spotykanych w ich sztuce motywów dekoracyjnych. Według niektórych Huculi mieli być więc potomkami koczowników pochodzących z Wyżyny Irańskiej, według innych - potomkami Daków, którzy w Karpatach znaleźli schronienie przed ekspansją Rzymu. Rzeczywiście, mieszkańcy Huculszczyzny stanowili wyjątkową "mieszankę" antropologiczną i kulturową, a w ich bogatej kulturze badacze dostrzegają elementy o rozmaitym pochodzeniu, z dominacją elementów wołoskich, polskich i ukraińskich. [...] od drugiej połowy XIX wieku Huculszczyzna była miejscem penetracji zarówno badaczy, jak i artystów oraz kolekcjonerów, szczególnie ze środowiska lwowskiego. Towarzyszył temu wzrost zainteresowań sztuką i kulturą Huculszczyzny, powstawały liczne publikacje o charakterze naukowym i popularyzatorskim, a muzea kupowały okazy rzemiosła huculskiego."
Krystyna Tucholska, Bożena Kostuch, Huculszczyzna. Ceramika pokucka w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, Kraków 2008, s. 10 - 14.